Σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.2430/96, η 3η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως Εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, μια ημέρα η οποία είναι αφιερωμένη στους συνανθρώπους μας με αναπηρία και η οποία πρέπει να υπενθυμίζει τόσο στους δημόσιους φορείς όσο και στην κοινωνία ότι τα άτομα με αναπηρίες δικαιούνται ίσες ευκαιρίες στη ζωή, στην εργασία, στην καθημερινότητα.
Η ιστορία των ανθρώπων ΅ε αναπηρία και της εκπαίδευσής τους, όπως γνωρίζουμε, έχει περάσει διάφορα στάδια αλλαγών ΅ε βάση τις κοινωνικές αντιλήψεις κάθε εποχής. Τα πιο διακριτά στάδια θα μπορούσαν να συνοψιστούν σε τρία:
α) το στάδιο της απόρριψης και της κακομεταχείρισης,
β) το στάδιο του οίκτου, της περίθαλψης, της προστασίας και της ξεχωριστής εκπαίδευσης και
γ) το σημερινό στάδιο της διεκδίκησης ίσων ευκαιριών εκπαίδευσης, συνεκπαίδευσης και ισότιμης συμμετοχής των ανθρώπων ΅ε αναπηρία στην κοινωνία.
Κατά τον αιώνα που πέρασε, σημειώθηκαν πάρα πολλές αλλαγές στις κοινωνικές αντιλήψεις για τους ανθρώπους ΅ε αναπηρία και την εκπαίδευσή τους. Από την πλήρη απόρριψη και τη φιλανθρωπική απομόνωση και εκπαίδευση των μαθητών ΅ε ειδικές ανάγκες σε ιδρύματα και άσυλα φτάσαμε στη σημερινή πραγματικότητα της αναγνώρισης και του σεβασμού της διαφορετικότητας, της συνεκπαίδευσης όλων των μαθητών στην ίδια τάξη ανεξάρτητα από ιδιαιτερότητες και των διεκδικήσεων των ανθρώπων ΅ε αναπηρία για κοινωνική συμμετοχή.
Επισημαίνεται ότι σκοπός του εορτασμού της 3ης Δεκεμβρίου δεν είναι απλώς η συμμετοχή στις εορταστικές εκδηλώσεις, αλλά ιδίως η ανάδειξη των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία και η εξασφάλιση συνεχούς συνεργασίας των φορέων του δημόσιου τομέα με τους οικείους φορείς του αναπηρικού κινήματος για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των σχετικών προβλημάτων με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων τα οποία θα διασφαλίσουν, στο πλαίσιο της ισονομία και ισοπολιτείας, την αυτονομία και την αξιοπρέπεια των πολιτών με αναπηρία ...;
Ας αποφεύγουμε να λέμε: οι κουφοί, οι τυφλοί, οι παραπληγικοί, οι καθυστερημένοι κτλ. Η αναπηρία δεν κυβερνά τον άνθρωπο, ο άνθρωπος έχει ή ενδέχεται να αποκτήσει σε κάποια στιγμή της ζωής του μια αναπηρία.
Η ζωή, όμως, είναι πιο δυνατή από την αναπηρία.
Κλείνω με τα λόγια του Χρήστου (που διάβασα στο διαδίκτυο) , ενός ατόμου με βαριά αναπηρία. Αλλά με πολλή θέληση για ζωή!!
... Μην προσπαθείς να είσαι φίλος μου. Μου αξίζει κάτι παραπάνω. Γνώρισε με. Ίσως γίνουμε φίλοι.Μην με βοηθάς ακόμα κι αν αυτό σε κάνει να νοιώθεις καλά. Ρώτα με αν χρειάζομαι την βοήθεια σου.Μην με θαυμάζεις. Ο πόθος να ζήσεις μια πλήρη ζωή δεν δικαιολογεί τη λατρεία.Μη λές, μη διορθώνεις, μην καθοδηγείς. 'Ακου, υποστήριξε, ακολούθα.Μη δουλεύεις πάνω μου. Δούλεψε........μαζί μου ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου