Η Ιστορία του Ρεμπέτικου στην Αμερική

Το 1896 γίνεται στη Νέα Υόρκη η πρώτη ηχογράφηση(εταιρεία BERLINER) με ελληνικά λόγια, από τον Μιχάλη Αραχτιντζή. Την ίδια εποχή ηχογραφούνται τουλάχιστον άλλοι 3 δίσκοι με ελληνικά λόγια. Αν εξαιρέσουμε αυτή την ηχογράφηση καθώς και μερικές άλλες από την Ελληνική Βασιλική Ορχήστρα (Ν. Υόρκη 1907 και 1911), η δισκογραφία στις Η.Π.Α. αρχίζει το 1911.
Τα τραγούδια που ηχογραφούνται καλύπτουν όλα τα είδη της ελληνικής μουσικής. Οι αμερικάνικες εταιρείες δίσκων COLUMBIA και R.C.A. Victor καλύπτουν την περίοδο αυτή (1896-1942) σχεδόν όλο το ελληνικό ρεπερτόριο. Από το 1919, αρχίζει η εμφάνιση ελληνικών δισκογραφικών εταιρειών. Η πρώτη τέτοια εταιρεία είναι η PANHELLENION RECORD COMPANY που ιδρύεται τον Φεβρουάριο του 1919 από την κυρία Κούλα, τον Γιάννη Κυριακάτη κ.α. Το 1924 ιδρύεται η GREEK RECORD COMPANY από τον Γεώργιο Γκρέτσι και τους αδελφούς Στάμου. Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 ο Χαρίλαος Κρητικός ιδρύει την PHAROS. Άλλες εταιρείες είναι: CONSTANINOPLE RECORD COMPANY, ACROPOLIS, ELECTROPHONE, OLYMPUS HELLAS RECORDS κ.α.
Από τους καλλιτέχνες που ηχογράφησαν αναφέρουμε ενδεικτικά τους: Παύλος Αρμάνδος (1911), Γεώργιος Χέλμης (1911), Μάριος Λυμπερόπουλος(1912). Το 1916 εμφανίζεται στην δισκογραφία η κυρία Κούλα. Το 1918 η Μαρίκα Παπαγκίκα και ο Αχιλλέας Πούλος. Το 1919 ο Γιώργος Κατσαρός. Το 1920 η Αμαλία Βάκα και ο Γιάννης Ιωαννίδης. Το 1921 ο Σωτήρης Στασινόπουλος. Πρέπει να επισημανθεί πως αρκετοί καλλιτέχνες δεν είχαν την ανάλογη παρουσία στην δισκογραφία, επειδή τότε ο καλλιτέχνης πληρωνόταν εφ΄ άπαξ και η αμοιβή ήταν μικρή. Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν οι :Γιώργος Κατσαρός, Κώστας Δούσας, Γιαννάκης Ιωαννίδης, Σταύρος Καλούμενος, Μανώλης Καραπιπέρης, Ιωάννης Χαλικιάς κ.α.
Στη διάρκεια του μεσοπολέμου ηχογραφούνται τραγούδια από Έλληνες μουσικούς που ταξιδεύουν στις Η.Π.Α. ευκαιριακά για κάποια περιοδεία. Το φαινόμενο αυτό θα λάβει τεράστιες διαστάσεις από το 1950.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πολλοί από τους καλλιτέχνες της πρώτης γενιάς των Ελλήνων μεταναστών πεθαίνουν ή περνούν στο περιθώριο. Συνεχίζουν να υπάρχουν δισκογραφικά οι : Γιώργος Κατσαρός, Αγγελική Καραγιάννη, Χαρίλαος Πιπεράκης, Μαϊκ Πατρινός, Τέτος Δημητριάδης, Αμαλία Βάκα κ.α. Από τους παλιούς εμφανίζονται στην δισκογραφία, οι: Βιργινία Μαγκίδου, Μάρκος Μέλκον, Βικτωρία Χαζάν,Ι. Δεγαϊτας, Αξιώτης Κεχαγιάς κ.α.
Από τις αρχές του 1950 αρχίζει με μεγάλη ένταση το ρεύμα των περιοδειών Ελλήνων τραγουδιστών, συνθετών και στιχουργών από την Ελλάδα. Αυτό το γεγονός αναζωογονεί την ελληνική δισκογραφία της Αμερικής. Πολλοί από αυτούς εγκαθίστανται μόνιμα στην Αμερική. Στην δισκογραφία αυτής της περιόδου εμφανίζονται και νεώτερα πρόσωπα, πιθανότατα γεννημένα από Έλληνες της Αμερικής: Ελένη Μπρατσέρη, Όλγα Καββαδία, Τ. Πηγόπουλος, Ιωάννα Μακρή, Θεόδωρος Καβουράκης, Αγγελική Παλλαγούδη, Νίκος Πουρπουράκης κ.α. Πρέπει να αναφερθεί πως την δισκογραφία αυτής της περιόδου την καλύπτουν μικρές εταιρείες που ιδρύουν συνήθως Έλληνες. Περίπου 20 τέτοιες εταιρείες έχουν εντοπιστεί. Ενδιαφέρον είναι επίσης το γεγονός πως στην δισκογραφία συνεχίζει να υπάρχει η μικρασιάτικη ορχήστρα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους δημιουργούς (συνθέτες και στιχουργούς) της διασποράς όπως: Δημοσθένης Ζάττας, Λουκιανός Καββαδίας, Ορφέας Καραβίας, Νίκος Ρουμπάνης, Κώστας Γκαδίνης, Γιώργος Κατσαρός κ.α.
Στις Η.Π.Α. από το 1910 – 1940 ηχογραφήθηκαν περίπου 2000 δίσκοι με ρεμπέτικα τραγούδια.
24grammata.com