Δεν γνωρίζω για πόσους σήμερα στην Ελλάδα η χαρά ή το γέλιο είναι σύντροφος καθημερινός και αγαλλίαση που μπορεί να κάνει την ψυχή να ξεκουραστεί, να ξαποστάσει στις δύσκολες μέρες που δημιούργησαν οι καταστάσεις.
Οι αναλύσεις είναι μέρος της κατάθλιψης όπως είναι και η καθεστηκυία τάξη των ορδών που έφτιαξαν οι "νέες αξίες". Μπορεί να βαρεθήκατε τα πάντα και να θέλετε να αλλάξετε τον κόσμο. Πως όμως να το κάνουμε όταν δεν έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε ένα κανάλι τηλεόρασης, πόσο μάλλον να την σβήσουμε εντελώς.
Πότε είναι η τελευταία φορά που σκίρτησε η ψυχή σας από χαρά, που γελάσατε με την ψυχή σας τόσο μέχρι να πείτε το κλασσικό "μπα σε καλό μας"; Μην αναρωτηθείτε ποιος σας στέρησε το γέλιο-χαρά, αν το κάνετε θα σας πνίξει η "ανάλυση".
Θα μου πείτε μα τι κάθεσαι τώρα και μας λες.
Τίποτε βρε παιδιά, απλά ήθελα να σας πω πως χάρηκα γιατί είναι καλά ένας φίλος, γιατί η ανάσα του μου ζέστανε την κρύα νύχτα της μοναξιάς και του απολογισμού, των υποχρεώσεων και της καθημερινής μιζέριας που κυνηγά μια επιβίωση υπολογισμών που έχουν βάση ένα δολοφόνο που λέγεται χρήμα.
Δεν έκανα έγκλημα φίλοι μου, μόνο θέλω να σας πω οτι χάρηκα και γέλασα, και ήθελα να το πω σε σας τους πέντε- έξη που διαβάζετε τα φωντοπαραμύθια.
Σας παρακαλώ, ας μείνει μεταξύ μας γιατί και το γέλιο-χαρά το ποινικοποίησαν οι άχαροι και αγέλαστοι.
Να είσαι πάντα καλά ΦΙΛΕ.http://fontas0.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου