Tο πυρηνικό ατύχημα στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας στο Θρι Μάιλ Άιλαντ, στην Πενσυλβάνια, τριακόσια χιλιόμετρα από την Ν. Υόρκη στις 28 Μαρτίου 1979, αποτελεί το μεγαλύτερο και σοβαρότερο τέτοιο δυστύχημα στις ΗΠΑ. Υπολογίζεται ότι περίπου 14 παραγγελίες κατασκευής καινούριων αντιδραστήρων ακυρώθηκαν μετά το Θρι Μάιλ Άιλαντ ενώ μέχρι σήμερα δεν έχουν κατασκευαστεί νέα πυρηνικά εργοστάσια.
Η ιστορία του ατυχήματος στο Θρι Μάιλ Άιλαντ μοιάζει επίκαιρη όσο ποτέ όχι μόνο εξαιτίας της πυρηνικής καταστροφής στην πόλη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, , αλλά και λόγω της επιθυμίας του προέδρου Ομπάμα για επιπλέον δανειακές εγγυήσεις ώστε να δρομολογηθούν νέα προγράμματα κατασκευής πυρηνικών μονάδων.
Το δυστύχημα σημειώθηκε στον αντιδραστήρα Νο. 2 από μια απλή βλάβη στην τροφοδοσία ατμογεννητριών με νερό. Τα αυτόματα συστήματα ασφαλείας σταμάτησαν την πυρηνική αντίδραση και ενεργοποίησαν τις αντλίες ασφαλείας, οι οποίες όμως δε κατάφεραν να λειτουργήσουν, καθώς είχε μείνει ανοιχτή κατά λάθος μια βάνα.
Πρόκειται για μια σειρά από ανθρώπινα και τεχνικά σφάλματα που οδήγησαν ωστόσο στη μερική τήξη του καυσίμου του αντιδραστήρα, ο οποίος υπερθερμάνθηκε. Είχε μείνει επί τέσσερις ώρες χωρίς νερό, πριν αποκατασταθεί το κύκλωμα της ψύξης. Περίπου δέκα ώρες μετά την εκδήλωση του δυστυχήματος, περίπου 300 kg υδρογόνου από το καύσιμο το οποίο είχε υποστεί τήξη, εξερράγησαν στην μονάδα 2 όπου βρισκόταν ο αντιδραστήρας, χωρίς κανείς ωστόσο να χάσει τη ζωή του.
Χρειάστηκε να περάσουν έξι χρόνια για να υπολογιστούν τόσο η έκταση των ζημιών όσο και ο κίνδυνος μόλυνσης. Όπως έγινε γνωστό το 45% των καυσίμων υπέστη τήξη. Τα καύσιμα μαζί με άλλα στοιχεία της δομής του αντιδραστήρα σχημάτισαν ένα μάγμα γνωστό ως «corium». Περίπου 20 τόνοι από αυτό το μάγμα χύθηκαν στον πυθμένα της δεξαμενής. Το περίβλημα του αντιδραστήρα ήταν που περιόρισε σημαντικά τη καταστροφή. Εξαιτίας της ανθεκτικότητάς του δεν προκλήθηκε έκλυση ραδιενεργών υλικών απευθείας στο περιβάλλον.
Ο βαθμός σοβαρότητας του πυρηνικού ατυχήματος στο Θρι Μάιλ Αϊλαντ είχε εκτιμηθεί στο επίπεδο 5 της κλίμακας, κάτι που το αναδεικνύει ως ένα από τα χειρότερα πυρηνικά ατυχήματα στην ιστορία.
Πριν δύο χρόνια στο συγκεκριμένο πυρηνικό εργοστάσιο προκλήθηκε πάλι ραδιενεργός διαρροή, αυτή τη φορά μικρής έκτασης, η οποία περιορίσθηκε γρήγορα. Ωστόσο, σύμφωνα με εκπρόσωπο της Εθνικής Ρυθμιστικής Αρχής Πυρηνικών των ΗΠΑ μια μικρή ομάδα εργαζομένων μολύνθηκε από ραδιενέργεια.
Παρόμοιες ή σοβαρότερες καταστροφές όπως αυτή του Τσέρνομπιλ, στο έδαφος της σημερινής Ουκρανίας, αλλά και του πρόσφατο ατυχήματος στη Φουκουσίμα φανερώνουν ότι δεν μπορεί να θεωρείται καμία μονάδα πυρηνικής ενέργειας απολύτως ασφαλής και ίσως θα πρέπει να μας προβληματίσει ο ολοένα και αυξανόμενος αριθμός εργοστασίων.
Σύμφωνα με την World Atomic Association, 442 αντιδραστήρες παγκοσμίως καλύπτουν περίπου το 15% των ενεργειακών αναγκών του πλανήτη. Μάλιστα σχεδιάζεται η κατασκευή περισσότερων από 115 καινούργιων αντιδραστήρων, οι περισσότεροι από τους οποίους θα εγκατασταθούν στην Ασία, και ήδη 65 αντιδραστήρες βρίσκονται σε στάδιο κατασκευής.
http://pyrron.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου